Ook zonder een zonnetje beleefde de NN Marathon Rotterdam een hartverwarmende 42ste editie. Met hoofdrollen voor onder anderen de Belgische winnaar Bashir Abdi en de Nederlandse kampioenen Abdi Nageeye en Anne Luijten. Met de als vanouds bruisende Coolsingel als hoogtepunt voor álle lopers.
Bashir Abdi kan zijn geluk niet op. Na zijn oppermachtige triomf tilt de Belgische winnaar zijn 4-jarige dochtertje Khadra over de dranghekken om samen met haar een ‘ereronde’ te lopen op de uitbundig meelevende Coolsingel. Na zijn eerdere recordrace in 2021 voor de tweede keer winnaar van de NN Marathon Rotterdam! De voldoening straalt van zijn gezicht.
,,Het is altijd prachtig om hier te winnen,’’ vertelt Bashir Abdi (34). ,,Ik was gekomen om het Europese record van 2.03.36 te verbeteren dat ik hier twee jaar geleden vestigde, maar het zat er niet in. Het tempo in de kopgroep was te wisselend en de weersomstandigheden waren niet ideaal. Maar met mijn tweede tijd ooit ben ik zeer tevreden. Ik heb nu in Rotterdam de snelste twee tijden op mijn naam staan.’’
Als solist komt de geboren Somaliër over de finish (2.03.47). Een paar kilometer eerder heeft hij afgerekend met de enig overgebleven rivaal, de Keniaan Thimothy Kiplagat (2.03.50). De laatste honderden meters zijn met alle toejuichingen een feest.
Daarna valt hij zijn Nederlandse boezemvriend Abdi Nageeye om de hals. Die is het gelukt om op te rukken van de zevende naar de derde plaats (2.05.32). Een positie die goed is voor zijn vierde nationale marathontitel. Roy Hoornweg (2.13.15) en debutant Stan Niesten (2.14.26) kennen hun plaats en nemen graag genomen met het zilver en het brons.
Op dat moment is Patricia Hopman nog maar 17 kilometer op weg. Ze is ’s ochtends om zes uur opgestaan om vanuit haar woonplaats Warmenhuizen (Noord-Holland) met haar man William bijtijds af te reizen naar Rotterdam. De 57-jarige verpleegkundige heeft in haar hoofd een streeftijd van binnen de 4 uur en 30 minuten. ,,Ik heb er zin in,’’ zegt ze voordat ze zich naar haar startvak begeeft. De toppers zijn al bijna een half uur onderweg wanneer ze in het veld van 17.000 deelnemers daadwerkelijk aan haar race kan beginnen.
Tiki Gelana, een van de favorieten bij de vrouwen, heeft dan al moeten lossen uit de kopgroep. De Ethiopische atlete die in 2012 zowel de NN Marathon Rotterdam als het goud op de Olympische Spelen van Londen won, puft en zweet. Ze kraakt. Na enkele jaren van blessureleed blijkt ze niet in staat om opnieuw te schitteren.
Gelana geeft niet op, maar finisht slechts als zesde (2.27.16), ver achter winnares Eunice Chumba (2.20.31). Nog een geluk voor Gelana dat haar elf jaar oude parcoursrecord van 2.18.57 niet overtreffen wordt door Chumba. Het weer werkt dan ook niet mee: 10 graden Celsius, bewolkt en een verraderlijke wind. Hoe hartverwarmend de enthousiaste toeschouwers de atleten ook toejuichen, het is wel gewoon kil!
Dat is geen probleem voor de 72-jarige Henna de Vries, één van de 2100 vrijwilligers die tijdens het zeer geslaagde marathonweekeinde in actie komen. Ze deelt medailles uit. Oorspronkelijk komt ze uit Apeldoorn, sinds zes jaar woont ze in Rotterdam. ,,En dan kun je uiteindelijk niet meer om de marathon heen. Mijn dochter en schoonzoon hebben ’m hier alle twee al eens gelopen.’’
De 42ste NN Marathon Rotterdam is haar eerste. ,,Ik doe ook veel ander vrijwilligerswerk. Bij de bibliotheek, bij de Wereldhavendagen, als gastvrouw in het ziekenhuis. Vroeger had ik een kantoorbaan. Ik hou van wandelen, het is mijn hobby. Op zaterdag heb ik meegedaan aan de 15 kilometer van de The Marathon Rotterdam Walk, een nieuw onderdeel. En nu sta ik hier bij de medailles. Ik doe dat omdat mensen leuk zijn. En als ze iets doen wat ze fijn vinden, zijn ze nog leuker!’’
Bij #demooiste ziet ze veel blije gezichten. Recreanten zijn net zo opgetogen over hun prestatie als de toppers. Ook als ze niet winnen, zoals Abdi Nageeye (34), vorig jaar na een bloedstollende finish de beste in een Nederlands record van 2.04.56. Deze keer blijft hij ‘steken’ op een tijd van 2.05.32. Op een andere manier toch goud waard.
De Nederlands kampioen: ,,Meer dan mijn derde plaats zat er vandaag niet in. Tijdens het trainingskamp met Bashir in Ethiopië heb ik waarschijnlijk een virus opgelopen. Last van mijn keel. Ik moest steeds hoesten en op het eind kon ik niet eens meer drinken. Om mijn luchtwegen te ontzien, heb ik vooraf twee medicijnen genomen. Ook had ik last van een spiertje in mijn nek, ik ben in Rotterdam zes keer twee uur per dag behandeld door de fysio.’’
Dan mag je niet ontevreden zijn met de derde plaats, wil Nageeye maar zeggen. ,,Met mijn duurvermogen zat het goed, daarom heb ik de moed niet verloren toen ik op de zevende plaats liep. Ik heb alles gegeven en ben superblij dat ik op het erepodium terecht ben gekomen. Onderweg dacht ik: petje af als je dat lukt.’’ Het WK in Boedapest (augustus) en de Olympische Spelen in Parijs (2024) zijn de volgende doelen. In Rotterdam voldoet hij ruimschoots aan de limieten voor beide evenementen.
Bashir Abdi laat de wereldkampioenschappen schieten en kiest wellicht een mooie najaarsmarathon uit. ,,Ik ben blij dat ik straks naar huis kan. Jaarlijks ben ik voor de sport een half jaar weg bij mijn gezin. Zo zag ik bijvoorbeeld vandaag voor het eerst in zes weken mijn dochtertje weer. Het zijn grote opofferingen die je moet doen, maar gelukkig heeft het vandaag weer geloond. Het is niet voor niets geweest. De laatste drie kilometer wist ik dat ik sterk genoeg was om te winnen.’’
Anne Luijten (29) kent dat prettige gevoel eerder. De nieuwe Nederlands kampioene heeft na 35 kilometer al ruim vijf minuten voorsprong op rivales Bregje Smits (tweede op de NK in 2.36.26) en meer dan acht op Eva van Zoonen (derde in 2.42.31). Luijten is uiteindelijk 5.30 sneller dan ze ooit was: 2.30.54.
,,Ik ging voor een tijd van 2.32, daarom ben ik superblij met 2.30,’’ vertelt ze opgetogen. ,,Na 34 kilometer liep ik alleen en dat was erg zwaar. Maar met dit publiek in Rotterdam is het heerlijk lopen. Ze moedigen je aan, roepen je naam. En mijn vader reed mee op de fiets. Hij is ziek. Vlak voor kerst kregen we te horen dat het mis was. Laten we hopen dat hij er volgend jaar ook weer bij kan zijn.’’
Voor Roy Hoornweg is de NN Marathon Rotterdam een feest op zichzelf. De nummer twee van de NK woont in Papendrecht, op 15 kilometer van de Coolsingel. Familie en vrienden hebben nog eerder dan hij last van ‘marathonkoorts’ en maken de dagen voor de race een plan de campagne: waar duiken ze op het parcours op om hem aan te moedigen? De metro, de watertaxi – elke mogelijke manier van vervoer benutten ze.
,,Ik wilde zó graag een medaille winnen,’’ bekent ‘local legend’ Hoornweg. ,,Na 25 kilometer, bij de Erasmusbrug, had ik het zwaar, maar mijn concurrenten ook. Mentaal was ik supersterk. Ik heb lang samengelopen met Stan Niesten en op een bepaald moment zei ik tegen hem: ‘We worden bij dit NK tweede en derde’. Tussen de 30 en 35 kilometer merkte ik dat Stan de kop niet meer kon overnemen. Als je daarna in je eentje de Coolsingel opdraait, ga je met al die toeschouwers ‘vliegen’. Ik heb ervan genoten. Vraag mij niet hoe ik er op maandag aan toe zal zijn, want ik denk dat ik dan heel moeilijk de trap op en af kom.’’
Precies twee en half uur nadat winnaar Bashir Abdi bij de finish zijn vreugdesprongen maakt – en tussen neus en lippen door landgenoot Koen Naert feliciteert met zijn zesde plaats én persoonlijk record van 2.06.51 – stapt Patricia Hopman over de eindstreep. Ze heeft er 4 uur, 5 minuten en 23 seconden over gedaan. Ruim binnen het gestelde doel.
,,Het ging bizar goed,’’ benadrukt ze. ,,Voor mij was het perfect hardloopweer. En het laatste stuk naar de finish was fantastisch om mee te maken. Al die toeschouwers die je toeschreeuwen. Ik heb niet alleen lekker gelopen, ik heb ook ontzettend genoten. Mijn man rijdt mij naar huis en dan neem ik lekker een patatje en een glas wijn.’’
Burgemeester Ahmed Aboutaleb maakt zich als ‘bekendste vrijwilliger’ traditioneel verdienstelijk met het schudden van handen van finishers. Zoals hij ’s morgens om tien uur ook betrokken is bij het geven van het startsein: na een druk op een rode knop klinkt een scheepshoorn. Dat is vriendelijker dan een kanonschot.
Een andere mooie gewoonte houdt ook stand: Lee Towers zorgt voor saamhorigheid én kippenvel met het zingen van ‘zijn’ You’ll never walk alone. Dat doet hij deze keer, na een operatie aan een gebroken heup, niet vanuit een hoogwerker maar gewoon op de grond. Het effect is er niet minder om.
Een van de prominente deelnemers is Arjen Robben. De inmiddels 39-jarige voormalige voetbalvedette gaat in Rotterdam voor de tweede keer van start en overtreft zichzelf met een tijd van 2.58.33.,,Ik heb veel schitterende dingen meegemaakt als voetballer, maar dit gaat wel in het rijtje van mijn mooiste sportprestaties. Ik wilde finishen onder de drie uur en het is mij gelukt. Dit is echt zo te gek,’’ jubelt de Groninger geëmotioneerd voor de camera van NOS Sport. ,,Voor een sprintertje zoals ik was, is een marathon heel lang. Ik heb er veel voor getraind, ben er maanden mee bezig geweest. Eens een sporter altijd een sporter hè. Ik ben hier echt heel, heel blij mee.’’ Robben debuteerde vorig jaar in Rotterdam met een tijd van 3.13.40.
Veel lopers willen na afloop op de foto met de burgemeester. Aboutaleb honoreert alle, soms schuchtere, verzoeken. ,,Het is een geweldig evenement,’’ zegt hij rond vier uur. ,,Ik verheug me op de binnenkomst van de laatste loper, want die is voor mij de winnaar van de marathon.’’ Zo ver is het nog niet. Eerst passeert nog een stoet van deelnemers. Verscheidene met een telefoontje in de hand, zichzelf fotograferend of filmend. Sommige lopers met tranen van ontroering in de ogen: het is volbracht. En iedereen heeft zijn eigen verhaal.
MBO-docent Jelle Abma (48) kijkt verheugd op zijn mobieltje. ,,Even controleren of de foto met de burgemeester is gelukt,’’ legt de geboren Fries met een stralende glimlach uit. ,,De wind was af en toe pittig, ik kreeg last van kramp, maar op de laatste drie kilometer voelde ik door het fantastische publiek werkelijk helemaal niks meer. Dit was mijn tweede marathon in Rotterdam en nu al weet ik dat ik volgend jaar graag terugkom.’’
Shanna Fontaine (30) legt de laatste meters af met dochtertje Holly van twee. Het meisje draagt een helmpje. ,,Mijn man heeft mij samen met haar op de fiets gevolgd,’’ aldus de veiligheidsadviseur bij de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. Haar tijd: iets meer dan vijf uur. ,,Ik heb wel twintig minuten bij een EHBO-post stilgestaan. Ze hebben mij behandeld aan drie lagen blaren. Ik heb gezegd: Het maakt mij niet uit wat jullie eraan doen, maar ik wil de marathon hoe dan ook uitlopen.’’
ICT-er Dick Buis (63) is een Super Marathon Master, dat zijn de deelnemers die tien keer of vaker in Rotterdam over de eindstreep zijn gekomen. ,,Het is voor mij de 28ste keer en wat mij betreft blijft het daar niet bij. Het is zo’n mooi evenement. Complimenten voor marathondirecteur Mario Kadiks, die van de marathon een mooie mix van prestatiesport en volksfeest heeft gemaakt.’’
Organisator Kadiks kan zelf ook tevreden terugkijken op zijn 36ste Marathon Rotterdam. ,,Het is weer een uitbundig loopfeest geworden, met een massale opkomst van het publiek: het was drukker dan ooit. Met betere weersomstandigheden was er een parcoursrecord gelopen, maar we kunnen trots zijn op de gelopen tijden.’’
Kadiks kan tijdens de marathon bovendien een prachtige cheque overhandigen aan KWF Kankerbestrijding. De deelnemers hebben, onder meer via sponsoring, maar liefst 1.082.529 euro (voorlopige stand) bijeengebracht voor het goede doel van de 42ste NN Marathon Rotterdam.
Tot het evenement behoren ook de onderdelen TBI Business Runs, ¼ Marathon, City Run, NN Kids Runs, Your Marathon Challenge en The Marathon Rotterdam Walk – met in totaal bijna 50.000 inschrijvingen.
En dan komt de laatste loper in zicht. De Rotterdam cheerleaders doen nog een keer hun best, maken er een vrolijke show van, en er knalt veilig vuurwerk wanneer Ratina Ibrahim (37) na bijna zes uur in ‘de armen’ van burgemeester Aboutaleb loopt. Samen met winnaar Bashir Abdi huldigt hij de Haagse leerkracht. Een bos bloemen, een medaille, mooie woorden. Ze zegt: ,,Ik heb last van mijn benen, maar wat ben ik trots op mijzelf.’’
Wordt vervolgd op zondag 14 april 2024.
